Wratten zijn goedaardige huidgezwelletjes die veroorzaakt worden door het humaan papillomavirus (HPV). Ondanks dat wratten vaak op handen en voeten voorkomen, kunnen ze in principe overal op het lichaam ontstaan. Maar wanneer wratten in de schaamstreek voorkomt, spreken we van genitale wratten. Meestal zijn het zachte, vlezige, huidkleurige wratten die in groepjes of alleen voorkomen. In het begin zijn het vaak kleine wratten, die zich vervolgens kunnen uitbreiden of groter worden.
Genitale wratten (HPV) is na chlamydia de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoening (SOA). Hoewel HPV meestal niet gevaarlijk is, omdat het vaak geen symptomen toont en/of pijnlijk is. Zijn er wel vormen van HPV die verschillende soorten kanker kunnen veroorzaken, zoals keelkanker, baarmoederkanker of anuskanker.
Net als vele andere SOA's hoeft HPV niet zichtbaar te zijn, maar wanneer de symptomen wel zichtbaar worden, zal dit altijd in de schaamstreek zijn. Bij de mannen kunnen ze op en rond de penis en de balzak voorkomen. Bij de vrouwen zal dit op of rond de schaamlippen, in de vagina en op de baarmoedermond kunnen zitten. Daarnaast kunnen de wratten zowel bij de mannen als vrouwen in of rond de anus aanwezig zijn en zelfs in de keel of mond (bijvoorbeeld door orale seks).
Ze zien er vaak als kleine, bloemkoolachtige, huidskleurig tot bruine bulletjes uit. Maar dit hoeft niet altijd zo te zijn, de zichtbaarheid en grootte kunnen variëren, soms zijn ze zo klein of onopvallend dat ze met het blote oog niet op te merken zijn, terwijl in andere gevallen ze direct te onderscheiden zijn als wratten.
Hoewel de meeste wratten pijnloos zijn, kunnen sommige genitale wratten een branderig gevoel of jeuk veroorzaken en tijdens geslachtsgemeenschap zelfs lichte bloedingen zorgen. Het kan dus erg lastig zijn om de symptomen goed te herkenen. Het is dan ook belangrijk om bij de minste twijfel of ongebruikelijke veranderingen dit direct te bespreken met een (huis)arts of zorgverlener.
De hoofdoorzaak van genitale wratten is een infectie met het Humaan Papillomavirus (HPV). Dit virus kent verschillende stammen, waarvan sommige aanleiding kunnen geven tot genitale wratten, terwijl andere zelfs tot bepaalde vormen van kanker kunnen leiden.
Het oplopen van HPV en het ontwikkelen van genitale wratten, heeft een sterke samenhang met seksueel contact. Genitale wratten kunnen worden overgedragen via direct huid-op-huidcontact, zelfs als er ook geen penetratie heeft plaats gevonden. Ook bij onbeschermde seks neemt het risico op overdracht toe, en kan het virus ook overgedragen worden en symptomen veroorzaken in en rond het anale gebied. Daarnaast kan het virus ook opgelopen worden via gedeelde objecten, zoals handdoeken of ondergoed, hoewel dit minder vaak voorkomt.
Verder kunnen bepaalde factoren het risico vergroten om gevoeliger te worden voor het ontwikkelen van genitale wratten, zie hieronder:
Tot slot is het belangrijk om rekening te houden dat iemand met HPV het virus aan anderen kan overdragen, zelfs als hij of zij geen last heeft van zichtbare wratten of andere symptomen.
Genitale wratten kunnen op verschillende manieren behandeld worden. Dit is afhankelijk van de grootte, locatie en de hinder van de wrat. Gelukkig zijn wratten meestal niet gevaarlijk en verdwijnen bijna altijd vanzelf binnen 2 jaar tijd en in 20% tot 30% van de gevallen zelfs binnen 3 maanden. Je hoeft dus in principe aan de wratten op je vagina, penis of anus niks te doen, aangezien ze vanzelf weggaan. Maar als je wilt kun je ervoor kiezen om het sneller te laten verdwijnen. Dit kan omdat je het lelijk vindt, er last van hebt of om besmetting naar je partner te verminderen. Hieronder vind je enkele voorbeelden van behandelmethoden:
Topische behandelingen zijn behandelingen die je vaak zelf kunt uitvoeren. Voorbeelden van deze behandelingen zijn crèmes of vloeistoffen die je op de wratten kunt aanbrengen, zoals podofyllotoxine, imiquimod of sinecatechine.
Voor hardnekkige of grotere wratten zijn er behandelingen die een (huis)arts of een zorgverlener moeten uitvoeren. Voorbeelden van deze behandelmethoden zijn:
Toont alle 2 resultaten
Wratten zijn goedaardige huidgezwelletjes die veroorzaakt worden door het humaan papillomavirus (HPV). Ondanks dat wratten vaak op handen en voeten voorkomen, kunnen ze in principe overal op het lichaam ontstaan. Maar wanneer wratten in de schaamstreek voorkomt, spreken we van genitale wratten. Meestal zijn het zachte, vlezige, huidkleurige wratten die in groepjes of alleen voorkomen. In het begin zijn het vaak kleine wratten, die zich vervolgens kunnen uitbreiden of groter worden.
Genitale wratten (HPV) is na chlamydia de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoening (SOA). Hoewel HPV meestal niet gevaarlijk is, omdat het vaak geen symptomen toont en/of pijnlijk is. Zijn er wel vormen van HPV die verschillende soorten kanker kunnen veroorzaken, zoals keelkanker, baarmoederkanker of anuskanker.
Net als vele andere SOA's hoeft HPV niet zichtbaar te zijn, maar wanneer de symptomen wel zichtbaar worden, zal dit altijd in de schaamstreek zijn. Bij de mannen kunnen ze op en rond de penis en de balzak voorkomen. Bij de vrouwen zal dit op of rond de schaamlippen, in de vagina en op de baarmoedermond kunnen zitten. Daarnaast kunnen de wratten zowel bij de mannen als vrouwen in of rond de anus aanwezig zijn en zelfs in de keel of mond (bijvoorbeeld door orale seks).
Ze zien er vaak als kleine, bloemkoolachtige, huidskleurig tot bruine bulletjes uit. Maar dit hoeft niet altijd zo te zijn, de zichtbaarheid en grootte kunnen variëren, soms zijn ze zo klein of onopvallend dat ze met het blote oog niet op te merken zijn, terwijl in andere gevallen ze direct te onderscheiden zijn als wratten.
Hoewel de meeste wratten pijnloos zijn, kunnen sommige genitale wratten een branderig gevoel of jeuk veroorzaken en tijdens geslachtsgemeenschap zelfs lichte bloedingen zorgen. Het kan dus erg lastig zijn om de symptomen goed te herkenen. Het is dan ook belangrijk om bij de minste twijfel of ongebruikelijke veranderingen dit direct te bespreken met een (huis)arts of zorgverlener.
De hoofdoorzaak van genitale wratten is een infectie met het Humaan Papillomavirus (HPV). Dit virus kent verschillende stammen, waarvan sommige aanleiding kunnen geven tot genitale wratten, terwijl andere zelfs tot bepaalde vormen van kanker kunnen leiden.
Het oplopen van HPV en het ontwikkelen van genitale wratten, heeft een sterke samenhang met seksueel contact. Genitale wratten kunnen worden overgedragen via direct huid-op-huidcontact, zelfs als er ook geen penetratie heeft plaats gevonden. Ook bij onbeschermde seks neemt het risico op overdracht toe, en kan het virus ook overgedragen worden en symptomen veroorzaken in en rond het anale gebied. Daarnaast kan het virus ook opgelopen worden via gedeelde objecten, zoals handdoeken of ondergoed, hoewel dit minder vaak voorkomt.
Verder kunnen bepaalde factoren het risico vergroten om gevoeliger te worden voor het ontwikkelen van genitale wratten, zie hieronder:
Tot slot is het belangrijk om rekening te houden dat iemand met HPV het virus aan anderen kan overdragen, zelfs als hij of zij geen last heeft van zichtbare wratten of andere symptomen.
Genitale wratten kunnen op verschillende manieren behandeld worden. Dit is afhankelijk van de grootte, locatie en de hinder van de wrat. Gelukkig zijn wratten meestal niet gevaarlijk en verdwijnen bijna altijd vanzelf binnen 2 jaar tijd en in 20% tot 30% van de gevallen zelfs binnen 3 maanden. Je hoeft dus in principe aan de wratten op je vagina, penis of anus niks te doen, aangezien ze vanzelf weggaan. Maar als je wilt kun je ervoor kiezen om het sneller te laten verdwijnen. Dit kan omdat je het lelijk vindt, er last van hebt of om besmetting naar je partner te verminderen. Hieronder vind je enkele voorbeelden van behandelmethoden:
Topische behandelingen zijn behandelingen die je vaak zelf kunt uitvoeren. Voorbeelden van deze behandelingen zijn crèmes of vloeistoffen die je op de wratten kunt aanbrengen, zoals podofyllotoxine, imiquimod of sinecatechine.
Voor hardnekkige of grotere wratten zijn er behandelingen die een (huis)arts of een zorgverlener moeten uitvoeren. Voorbeelden van deze behandelmethoden zijn: